- açıq-yaşıl
- прил. светло-зелёный
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
açıq — sif. 1. Qapalı olmayan, örtülü olmayan. Açıq pəncərə. Açıq qutu. Açıq kitab. – Səhər Sona yuxudan ayılıb medalyonu açıq z. gördü. N. N.. // Qıfılsız, bağlı olmayan. Açıq şkaf. Açıq qapı. 2. Örtüksüz, üstü örtülü olmayan, damı olmayan. Açıq səhnə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
feyxob — is. <isp.> bot. Mərsin fəsiləsindən kol bitkisi. Astara rayonunun limon, naringi, feyxoa, xurma bağlarında məhsul toplanır. (Qəzetlərdən). // Həmin kolun – bitkinin çiyələk, ananas və banan iyi verən meyvəsi. Feyxoanın meyvəsi açıq yaşıl və … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
malaxit — <yun.> Müxtəlif xırda məmulat hazırlamaq və mis almaq üçün xammal kimi işlədilən açıq yaşıl rəngli mineral … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırmızı — sif. 1. Qan rəngli; al. Qırmızı boya. Qırmızı şərab. – Gəlin ağlayır; gözlərinin yaşları od kimi tökülüb, qırmızı yanaqlarını dağlayır. Ç.. . . Zəhra xala stol qoyub, üstünə qırmızı örtük salmışdı. M. C.. Günəşli günlərdə yerlərə səpilmiş yaşıl,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gömgöy — 1. sif. Tünd göy, tünd mavi. Gömgöy paltar. – Buludsuz, açıq, şəffaf, gömgöy səma birdən birə bulanır. . M. Rz.. 2. 1. sif. Tünd yaşıl, yamyaşıl; hər tərəfi yaşıl. Gömgöy parça. – Quşlar gömgöy budaqlarda oturub oxuşurdular. S. S. A.. Ortada… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
döş — is. 1. Bədənin, boyundan qarına qədər olan ön hissəsi; köks, sinə. Döş qəfəsi. Döş əzələləri. – . . Ciyər sinənin içində olur ki, qutu kimi şeydir. Onun qabaq tərəfi döş sümüyü və qabırğalardır. H. Z.. Ayna islaq başını Ayazın döşünə qoydu. Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tünd — sif. <fars.> 1. Rəngi açıq olmayan, qaraya yaxın olan, tutqun. Tünd paltar. Tünd rəng. // Qəliz, kəsif, tərkibində çoxlu miqdarda həll olmuş maddələr olan. Tünd qəhvə. Tünd məhlul. – Qüdrət xörəyini həris bir iştaha ilə cəld yeyib, üstündən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
limon — is. <yun.> Subtropik yerlərdə bitən həmişəyaşıl sitrus ağacı və bu ağacın yumurtaşəkilli turşməzə, sarı meyvəsi. Çaya limon salmaq. Limon şirəsi. Limon rəngi – açıq sarı rəng. Limon rəngində parça. – Qəhrəmanın rənginə bir sarılıq çökdü.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mavi — sif. <ər.> Açıq göy, aydın göy rəngində olan. Mavi göz. – <Orxan:> Ey mavi göylər! Ey yaşıl ormanlar! Ey bacalardan yüksələn dumanlar! H. C.. Dəzgahlar dalında olan Aqil, başında mavi ləçəkli bir qızla danışırdı. Q. İlkin … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şamayı — is. <fars.> Xəzər, Qara dəniz, Azov dənizləri hövzələrində çox yayılmış balıq. Şamayı . . pulcuqları gümüşü, bel tərəfi tünd yaşıl, üzgəcləri isə açıq rəngdə olur. Y. Əbdürrəhmanov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti